Wstawienie zęba – jak wygląda zabieg, ile kosztuje i czy boli?

Dlaczego warto wstawić jednego zęba?

Wstawienie jednego brakującego zęba — niezależnie od tego, czy przy pomocy implantu, mostu, czy innej metody — ma ogromne znaczenie nie tylko estetyczne, ale też zdrowotne. Oto główne korzyści płynące z uzupełnienia brakującego zęba:

1) Zachowanie prawidłowego zgryzu – brak jednego zęba powoduje, że pozostałe zęby przesuwają się w jego kierunku, co może prowadzić do: zaburzenia zgryzu, ścierania się zębów, bólu stawów skroniowo-żuchwowych. Uzupełnienie luki pozwala utrzymać zęby w prawidłowym położeniu.

2) Poprawa estetyki uśmiechu - nawet pojedynczy brak, zwłaszcza w strefie widocznej, może wpływać na wygląd i pewność siebie. Wstawienie zęba przywraca naturalny wygląd i proporcje uśmiechu.

3) Lepsze funkcje żucia i mowy - brak zęba zaburza rozdrabnianie pokarmu, co może prowadzić do problemów trawiennych. Czasem też utrudnia prawidłową wymowę — szczególnie przy brakach w odcinku przednim.

4) Ochrona kości przed zanikiem – po utracie zęba kość w tym miejscu zaczyna się stopniowo zanikać. Implant, który zastępuje korzeń, stymuluje kość do regeneracji, zapobiegając zapadaniu się dziąsła i utracie objętości szczęki.

5) Utrzymanie symetrii twarzy – z czasem brak zęba może wpływać na kształt twarzy — policzki zapadają się, a rysy stają się starsze. Uzupełnienie braków pozwala zachować młodszy, naturalny wygląd.

6) Długofalowa oszczędność – choć początkowo wydaje się to inwestycją, uzupełnienie braku zapobiega powikłaniom, takim jak przesunięcia zębów, wady zgryzu czy nadmierne obciążenie sąsiadujących zębów. Dzięki temu unikamy kosztownego leczenia w przyszłości.

Czy można wstawić jednego zęba?

Tak, można wstawić tylko jednego zęba – to wręcz bardzo częsta sytuacja w gabinecie stomatologicznym. Do pojedynczych braków w uzębieniu dochodzi bowiem najczęściej na skutek urazu lub nieleczonej infekcji. Nowoczesne metody pozwalają na estetyczne i trwałe uzupełnienie pojedynczego braku. Wstawienie nawet jednego zęba to inwestycja w zdrowie i estetykę uśmiechu. Dzięki temu można uniknąć przesuwania się pozostałych zębów, zaburzeń zgryzu czy zaniku kości. Warto zdecydować się na takie uzupełnienie jak najszybciej – dla komfortu, funkcjonalności i pewności siebie każdego dnia.

Rodzaje implantów zębowych

W zabiegach wstawiania zębów zazwyczaj stosuje się implanty zębów. Implanty zębów różnią się między sobą materiałem, kształtem oraz sposobem mocowania. Wybór odpowiedniego rodzaju zależy od indywidualnych warunków w jamie ustnej, stanu kości oraz planowanego efektu estetycznego. Implant dzielimy na śrubę (wkręcaną w kość żuchwy lub szczęki) oraz koronę (imitującą ząb).

Najczęściej stosowane są obecnie są śruby tytanowe, ze względu na ich trwałość, biokompatybilność i wysoką skuteczność leczenia. Tytan doskonale łączy się z kością (proces osteointegracji), dzięki czemu implant jest niezwykle stabilny i może służyć nawet przez całe życie. Materiał ten jest w pełni bezpieczny dla organizmu, nie wywołuje reakcji alergicznych i nie koroduje. Dodatkową zaletą jest możliwość zastosowania implantów tytanowych w niemal każdym przypadku – zarówno przy pojedynczym braku, jak i przy całkowitym bezzębiu. To rozwiązanie sprawdzone, trwałe i ekonomiczne, które pozwala przywrócić pełną funkcjonalność uzębienia oraz naturalny wygląd uśmiechu.

Drugim, równie istotnym elementem implantu zęba jest korona. Korona to widoczna część nowego zęba, która pełni zarówno funkcję estetyczną, jak i użytkową. Dobór odpowiedniego rodzaju korony zależy od miejsca w jamie ustnej, oczekiwań estetycznych oraz budżetu pacjenta. Najczęściej stosowane są korony pełnoceramiczne, na podbudowie metalowej, cyrkonowe lub kompozytowe.

Korony pełnoceramiczne

Wykonane są w całości z ceramiki lub porcelany. Zapewniają najlepszy efekt estetyczny, idealnie imitują naturalny ząb. Nie zawierają metalu, dzięki czemu nie powodują przebarwień przy dziąśle. Polecane szczególnie do zębów przednich. Są jednak delikatnie bardziej podatne na uszkodzenia niż korony na podbudowie metalowej.

Korony porcelanowe na podbudowie metalowej

To połączenie trwałości metalu i estetyki porcelany. Wewnątrz znajduje się metalowy rdzeń, który zapewnia wytrzymałość, a z zewnątrz korona pokryta jest porcelaną dopasowaną kolorystycznie do naturalnych zębów. To rozwiązanie bardziej ekonomiczne, choć przy cienkich dziąsłach może być widoczna ciemniejsza linia przy brzegu.

Korony cyrkonowe (na podbudowie z tlenku cyrkonu)

Nowoczesna alternatywa dla metalu. Tlenek cyrkonu jest bardzo wytrzymały i całkowicie biały, co zapewnia doskonałą estetykę i naturalny wygląd. Nie uczula, nie reaguje z tkankami, jest w pełni biokompatybilny. Sprawdza się zarówno w odcinku przednim, jak i bocznym.

Korony kompozytowe lub akrylowe (tymczasowe)

Stosowane zazwyczaj jako rozwiązanie tymczasowe po wszczepieniu implantu, zanim założy się koronę właściwą. Chronią implant w okresie gojenia i pozwalają zachować estetykę uśmiechu. Nie są jednak przeznaczone do długotrwałego użytkowania.

W praktyce najczęściej wybierane są korony cyrkonowe lub pełnoceramiczne.

Jak wygląda wstawienie zęba?

Wstawienie zęba to proces, który przebiega etapowo – od dokładnej diagnostyki i planowania leczenia, przez wstawienie implantu, aż po założenie estetycznej korony. Przejdźmy przez niego krok po kroku.

Krok 1. Konsultacja i plan (wizyta 1)

Pierwszym krokiem do skutecznego stawienia zęba jest wywiad lekarski, konsultacja z implantologiem, badanie jamy ustnej, omówienie oczekiwań. Lekarz zleca CBCT (tomografia 3D), by ocenić ilość i jakość kości oraz przebieg nerwów. Na tej podstawie powstaje plan leczenia – rodzaj implantu, czy potrzebny jest zabieg kości, harmonogram, kosztorys.

Krok 2. Przygotowanie do zabiegu (0–2 tyg.)

Wstawienie zęba musi poprzedzać leczenie aktualnych problemów jamy ustnej, które mogłyby źle wpłynąć na efekty zabiegu. Przed wstawieniem zęba należy zatem odbyć leczenie próchnicy/stanów zapalnych, higienizacja. Instrukcje przedzabiegowe (np. odstawienie palenia, leki).

Krok 3. Wszczepienie implantu (dzień zabiegu)

Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Chirurg przygotowuje miejsce w kości, w którym wstawiony ma być nowy sztuczny ząb, następnie wkręca implant. Czasem od razu zakłada się śrubę gojącą lub zamyka dziąsło szwem. Jeśli sytuacja na to pozwala pacjent może otrzymać koronę tymczasową lub osłonę estetyczną.

Krok 3. Gojenie i osteointegracja (6–12 tyg., przy augmentacji 3–6 mies.)

To czas, w którym wstawiony implant zęba łączy się z kością. W tym czasie ważna jest delikatna higiena, unikanie nadmiernego obciążania miejsca zabiegu i wizyty kontrolne. Szwy usuwa się zwykle po 7–14 dniach. Krótki dyskomfort/obrzęk to norma przez 1–3 dni.

Krok 4.  Odsłonięcie implantu (opcjonalne)

Jeśli wstawienie zęba następuje w formule dwuetapowej, to zabieg instalacji korony poprzedza mały zabieg odsłonięcia i założenie śruby gojącej, która kształtuje dziąsło pod przyszłą koronę (ok. 1–2 tyg. gojenia tkanek miękkich).

Krok 5. Pobranie skanu/wycisku

Gdy implant jest stabilny, lekarz montuje łącznik (abutment) i pobiera wycisk. Na bazie wycisku technik wykonuje koronę (cyrkonową, pełnoceramiczną lub porcelanową na metalu) dopasowaną kolorem i kształtem do reszty zębów.

Krok 6. Przymiarka i oddanie korony (1–2 wizyty)

Gdy korona jest gotowa to wstawienia sprawdza się jej kształt i estetykę w stosunku do sąsiadujących zębów jak i zębów przeciwstawnych. Jeśli wszystko jest OK koronę przykręca się do łącznika lub cementuje.

Krok 7. Kontrole i pielęgnacja

Pierwsza kontrola po wstawieniu implantu odbywa się po 1–2 tygodniach, potem zwykle regularnie co 6–12 miesięcy.

Czy wstawianie zęba boli?

Wstawianie zęba, czyli zabieg wszczepienia implantu, nie boli, ponieważ odbywa się w znieczuleniu miejscowym – dokładnie takim samym, jak przy leczeniu kanałowym czy usuwaniu zęba. Pacjent odczuwa jedynie delikatny ucisk lub wibracje, ale nie ból. Po zabiegu może pojawić się dyskomfort, opuchlizna lub uczucie napięcia w dziąśle, które zwykle ustępują w ciągu 1–2 dni. W razie potrzeby lekarz zaleca środki przeciwbólowe. Osoby szczególnie wrażliwe lub zestresowane mogą również skorzystać z zabiegu wstawienia zęba pod narkozą, co pozwala przejść cały zabieg w pełnym komforcie i bez stresu.

Ile kosztuje wstawienie zęba?

Koszt wstawienia zęba zależy od wybranej metody oraz miejsca, w którym wykonywane jest uzupełnienie. W przypadku implantów cena obejmuje zarówno wszczepienie implantu, jak i wykonanie oraz założenie korony protetycznej. Całkowity implant zębowy kosztuje od 7000 do 8000 zł, w zależności od tego, w którym odcinku łuku zębowego wykonywane jest uzupełnienie – w odcinku przednim, gdzie liczy się najwyższa estetyka, koszt może być nieco wyższy. Ostateczna cena ustalana jest indywidualnie po konsultacji i dokładnej ocenie warunków w jamie ustnej, tak aby dobrać rozwiązanie najlepiej dopasowane do potrzeb pacjenta.

Wskazania po wstawieniu zęba

Po wstawieniu implantu zęba niezwykle ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza, aby zapewnić prawidłowe gojenie i trwałość efektu leczenia.

 Przez pierwsze 2 godziny nie jedz ani nie pij – pozwól, by rana zaczęła się goić.

 Przez 24 godziny unikaj gorących napojów i potraw, alkoholu oraz palenia papierosów.

 Stosuj zimne okłady na policzek (kilka minut z przerwami) – pomogą zmniejszyć obrzęk.

 Jeśli lekarz przepisał antybiotyk lub leki przeciwbólowe, przyjmuj je zgodnie z zaleceniami.

 W dniu zabiegu nie myj zębów w okolicy implantu – od następnego dnia możesz delikatnie czyścić sąsiednie zęby.

 Używaj płukanek zaleconych przez lekarza (np. z chlorheksydyną) – zwykle od drugiej doby.

 Unikaj dotykania rany językiem lub palcami.

Przez pierwsze dni po wstawieniu zęba zaleca się również dni wybieranie miękkich, letnich posiłków – np. zupy krem, puree, jogurty. Zaleca się również gryzienie po przeciwnej stronie, by nie drażnić miejsca gdzie wykonano zabieg.

Wstawienie zęba na NFZ – kiedy jest możliwe?

Istnieją sytuacje, w których można uzyskać bezpłatne uzupełnienie braków zębowych, a koszt wstawienia zęba zabiegu pokryje nam Narodowy Fundusz Zdrowia. Jest ich jednak bardzo mało. Przykładowo, jeśli utrata zęba jest wynikiem wypadku, można ubiegać się o refundację w ramach leczenia urazowego.

‍